Ik sterf elke seconde
de volgende
de vorige
Er komt nog meer… nog wel.
Maar altijd minder
dan nét hiervoor.

Minuten gestaag verworven wijsheid
gedijen mijn zijn tot wasdom.
Tikken net zo snel
‘niet zijn’ naderbij.
Dan rest jullie niets
dan de resten.
Mij rest alleen het niets.

Vandaag zijn we nog samen.
We troffen ons in tijd en plaats en ziel.
Toevallig samen in een eeuwigheid.
Laten we de feestjes vieren als ze zich voordoen.